Ας ξεφύγουμε λίγο από τις ψυχρές οδηγίες για bloggers! Ας μιλήσουμε για κάτι πιο ρομαντικό και παραδοσιακό.
Το διάβασμα.
Προσπαθώ να διαβάζω όσο περισσότερο μπορώ, όταν έχω το χρόνο. Ας είναι καλά η δανειστική βιβλιοθήκη της περιοχής μου!
Κι επειδή συνηθίζω να διαβάζω δυο ή και τρία βιβλία συγχρόνως, αυτή την εποχή, είμαι ανάμεσα στη Γιορτή του Τράγου, του Μάριο Βάργκας Λιόσα, και τον κλασικό Ηλίθιο του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Παραδέχομαι ότι "Ο Ηλίθιος" είναι το πρώτο βιβλίο του Ντοστογιέφσκι που διαβάζω! Πολύ το καθυστέρησα! Με έχει εντυπωσιάσει ο ολοκληρωτικός τρόπος που διεισδύει στην ψυχολογία των χαρακτήρων του, μέσα από απλές περιγραφές και διαλόγους.
Όσο για το Λιόσα, είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Πρόσφατα διάβασα "Το Παλιοκόριτσο" του ιδίου και με ενθουσίασε, γιατί συνδύαζε μια εξαιρετική ερωτική ιστορία με ιστορικά και πολιτικά στοιχεία του εικοστού αιώνα.
Η αλήθεια είναι ότι "Η Γιορτή του Τράγου" είναι αρκετά πιο "βαριά" ιστορία και η υπόθεση μού θύμισε κάπως "Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Σίγουρα όχι η γραφή πάντως, αφού εκείνη του Μάρκες στο συγκεκριμένο έργο, ήταν μοναδική και σκόπιμα εξαντλητική.
Όσο για το Λιόσα, είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Πρόσφατα διάβασα "Το Παλιοκόριτσο" του ιδίου και με ενθουσίασε, γιατί συνδύαζε μια εξαιρετική ερωτική ιστορία με ιστορικά και πολιτικά στοιχεία του εικοστού αιώνα.
Η αλήθεια είναι ότι "Η Γιορτή του Τράγου" είναι αρκετά πιο "βαριά" ιστορία και η υπόθεση μού θύμισε κάπως "Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Σίγουρα όχι η γραφή πάντως, αφού εκείνη του Μάρκες στο συγκεκριμένο έργο, ήταν μοναδική και σκόπιμα εξαντλητική.
Αυτά από μένα.
Καλησπέρα Λίνα μου , ρωτάς τι διαβάζουμε, όταν προλαβαίνουμε¨? Τελείωσα πριν μια εβδομάδα ''κάθε μέρα λίγο πιο κοντά'' Ιρβιν Γιάλομ ,και αρχίζω ''η γυναίκα που πέθανε δυο φορές''-Μάνος Ελευθερίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρώτο μου άρεσε είναι η ψυχοθεραπεία μιας κοπέλας ειπωμένη δύο φορές , από τον ψυχοθεραπευτή και την ψυχοθεραπευόμενη.Πολλά φιλιά καλή συνέχεια.
Γειά σου Λίνα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ το βράδυ αν δεν ταξιδέψω με ένα βιβλίο.
Το ίδιο κάνει και ή κόρη μου που κόλλησε το μικρόβιο από πολύ μικρή...
Πριν μια εβδομάδα τέλειωσα το "Γκας ο γκάγκστερ" του Σουρούνη,τώρα διαβάζω το "Γύρισμα ζωής" της Παπαδάκη.Τα φιλιά μου,καλό διάβασμα...
Υγ.Απορώ, γιατί τα διαβάζεις δυο-δυο?
Χαχα, μάλλον για ποικιλία! Να έχω εναλλακτικές ανάλογα τη διάθεση! Φιλιά!
Διαγραφήτα βιβλια τα λατρευω!διαβαζω πολυ στο παιδι μου, δυστυχως ομως εγω τις ελευθερες ωρες μου(αυτες που απομενουν δηλαδη...)προτιμω να πλεκω για να τελειωνω καποια κομματια που μου εχουν ανατεθει!τί να σου πω,εχω αρχισει μηνες τωρα το "ενα παιδι μετραει τ'αστρα" που δεν το διαβασα στα εφηβικα μου χρονια, και εχει καταντησει να σκονιζεται αθικτο πανω στο κομοδινο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιχειρήστε να διαβάσετε και τα βιβλία της Κατερίνας Τσεμπερλίδου για την ευτυχία...Εγώ αυτήν την περίοδο διαβάζω το: Η ευτυχία είναι Απόφαση...Είναι εξαιρετική!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και λατρεύω το διάβασμα, τον τελευταίο καιρό το έχω παραμελήσει αρκετά... Διαβάζω τις αναρτήσεις σας, χεχε... Φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφή