Εγώ πάντως αν ήμουν κράτος, θα κατέστρεφα τα πυρηνικά μου εργοστάσια και τα οπλικά μου συστήματα, θα έκλεινα όλες μου τις τράπεζες, θα απαρνιόμουν το νομισματικό σύστημα,θα απέρριπτα το πετρέλαιο ως πηγή ενέργειας και μετά απ'όλα αυτά, θα κοίταγα να επαναφέρω την ισορροπία στην ευημερία του λαού μου και στο περιβάλλον μου. Τι ονειρεμένη προοπτική.
Και πες ότι βρίσκονταν κι άλλα κράτη σαν και μένα, και έκαναν κι αυτά το ίδιο αποφασιστικό βήμα προς τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Και σου λέω ότι από τα περίπου 195 που υπάρχουν στον κόσμο, μπορεί και να το έκαναν τα 185.
Θες να μαντέψεις ποια θα ήταν τα υπόλοιπα 10; Αυτά που θα έτριβαν τα χέρια τους και θα έκαναν αγώνες άλματος εις μήκος με τους 185 ιδεαλιστές για λάκκο. Αυτά που το κάνουν και τώρα δηλαδή, αλλά θα είχαν και την επίσημη άδεια από τους μα...ες!
Όσο και να υποφέρει ο λαός, όσο ΑΥΤΟΙ έχουν τις περιφραγμένες βιλίτσες τους, τις συνοδούς πολυτελείας τους, τα ψητά τους γουρουνόπουλα και την εξουσία τους, δε σκαμπάζουν από οικονομικές κρίσεις και κουραφέξαλα. Εδώ δε δίνουν μία για τους δικούς τους λαούς, θα τους νοιάξει για τους άλλους; Είναι λες και ζουν σε άλλο κόσμο. Ζουν σε άλλο κόσμο. Και προσπαθούν να μας πείσουν ότι ζούμε σε δημοκρατία!
Γιατί οι αρχαίοι Αθηναίοι, λέτε, δε σκοτίζονταν για την εθνική ενότητα και την εξάπλωση και δεν τους ενδιέφερε να λέγονται Έλληνες, αλλά αρκούνταν στο Αθηναίοι; Γιατί δεν τους έπαιρνε. Ήξεραν ότι αυτή η έρμη η δημοκρατία, η οποία εξ ορισμού έπρεπε να είναι άμεση, δε θα άντεχε για παραπάνω από μερικές χιλιάδες ενεργών πολιτών.
Αν ξυπνούσες τώρα από τον τάφο έναν οποιονδήποτε Αθηναίο του 5ου αιώνα π.Χ. θα έφριττε αν του έλεγες ότι αυτό που ζούμε λέγεται δημοκρατία.
Θα έβλεπε τους λαθρομετανάστες και θα σου έλεγε:
"Γιατί αφήνετε τους βάρβαρους να ζουν στο δρόμο, να τριγυρνούν ανενόχλητοι, και να λεηλατούν τις περιουσίες;"
Και εσύ θα του απαντούσες:
"Μα σήμερα δεν έχουμε δούλους, υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα, κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος."
Κι αυτός μπερδεμένος θα έλεγε:
"Μα τι διαφορά έχουν όλοι αυτοί οι εξαθλιωμένοι από τους δούλους τους δικούς μας; Ούτε εκείνοι είχαν πολιτικά δικαιώματα, ούτε και τούτοι έχουν. Η μόνη διαφορά που βλέπω είναι ότι τούτοι εδώ ζουν στους δρόμους και εγκληματούν, ενώ ο δικοί μας ζούσαν μέσα στα σπιτικά τα δικά μας, μαγείρευαν και μοιράζονταν το φαγητό μας, μεγάλωναν τα παιδιά μας και ζούσαν ανθρώπινα, στις ίδιες συνθήκες με εμάς, τους ελεύθερους πολίτες".
Και θα συνέχιζες εσύ, προσπαθώντας ενστικτωδώς να υπερασπιστείς τον κόσμο όπου έμαθες να ζεις:
"Κι ύστερα οι γυναίκες, εσείς τότε τις είχατε καταπιεσμένες, χωρίς πολιτικά δικαιώματα. Σήμερα οι γυναίκες ψηφίζουν, γίνονται βουλευτές και υπουργοί."
"Μα στα χρόνια τα δικά μας, θα σου έλεγε, δεν υπήρχε λόγος να έχουν οι γυναίκες τα δήθεν "πολιτικά δικαιώματα" που λες. Αφού μέσα σε κάθε σπιτικό υπήρχε κι από ένας βουλευτής! Όλοι οι ελεύθεροι άντρες συμμετείχαν στην Εκκλησία. Είναι σα να μου λες ότι ο Πάγκαλος πρέπει να σέρνει και τη γυναίκα του κάθε φορά στη Βουλή, για να μην τον πουν σεξιστή. Λες κι η γυναίκα του, υπήρχε περίπτωση να πει (ακόμη και εν έτει 2011) κάτι διαφορετικό από τον ίδιο. Έτσι όπως τα βλέπω τα πράγματα, το πρόβλημα δεν είναι αν έχουν οι γυναίκες πολιτικά δικαιώματα, αλλά αν τελικά έχει ο οποιοσδήποτε."
Θα μου πείτε, πολύ απλοποιημένα τα παρουσιάζεις. Κι εγώ θα σας πω, γιατί πρέπει όλα να είναι περίπλοκα; Γιατί μια ανθρώπινη ζωή, που συνήθως δε διαρκεί πάνω από 100 χρόνια, θα πρέπει να ορίζεται από περίπλοκους νόμους, δαιδαλώδη οικονομικό-πολιτικά συστήματα, και από τα καπρίτσια όσων εφηύραν τα παραπάνω;
Και πες ότι βρίσκονταν κι άλλα κράτη σαν και μένα, και έκαναν κι αυτά το ίδιο αποφασιστικό βήμα προς τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Και σου λέω ότι από τα περίπου 195 που υπάρχουν στον κόσμο, μπορεί και να το έκαναν τα 185.
Θες να μαντέψεις ποια θα ήταν τα υπόλοιπα 10; Αυτά που θα έτριβαν τα χέρια τους και θα έκαναν αγώνες άλματος εις μήκος με τους 185 ιδεαλιστές για λάκκο. Αυτά που το κάνουν και τώρα δηλαδή, αλλά θα είχαν και την επίσημη άδεια από τους μα...ες!
Όσο και να υποφέρει ο λαός, όσο ΑΥΤΟΙ έχουν τις περιφραγμένες βιλίτσες τους, τις συνοδούς πολυτελείας τους, τα ψητά τους γουρουνόπουλα και την εξουσία τους, δε σκαμπάζουν από οικονομικές κρίσεις και κουραφέξαλα. Εδώ δε δίνουν μία για τους δικούς τους λαούς, θα τους νοιάξει για τους άλλους; Είναι λες και ζουν σε άλλο κόσμο. Ζουν σε άλλο κόσμο. Και προσπαθούν να μας πείσουν ότι ζούμε σε δημοκρατία!
Γιατί οι αρχαίοι Αθηναίοι, λέτε, δε σκοτίζονταν για την εθνική ενότητα και την εξάπλωση και δεν τους ενδιέφερε να λέγονται Έλληνες, αλλά αρκούνταν στο Αθηναίοι; Γιατί δεν τους έπαιρνε. Ήξεραν ότι αυτή η έρμη η δημοκρατία, η οποία εξ ορισμού έπρεπε να είναι άμεση, δε θα άντεχε για παραπάνω από μερικές χιλιάδες ενεργών πολιτών.
Αν ξυπνούσες τώρα από τον τάφο έναν οποιονδήποτε Αθηναίο του 5ου αιώνα π.Χ. θα έφριττε αν του έλεγες ότι αυτό που ζούμε λέγεται δημοκρατία.
Θα έβλεπε τους λαθρομετανάστες και θα σου έλεγε:
"Γιατί αφήνετε τους βάρβαρους να ζουν στο δρόμο, να τριγυρνούν ανενόχλητοι, και να λεηλατούν τις περιουσίες;"
Και εσύ θα του απαντούσες:
"Μα σήμερα δεν έχουμε δούλους, υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα, κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος."
Κι αυτός μπερδεμένος θα έλεγε:
"Μα τι διαφορά έχουν όλοι αυτοί οι εξαθλιωμένοι από τους δούλους τους δικούς μας; Ούτε εκείνοι είχαν πολιτικά δικαιώματα, ούτε και τούτοι έχουν. Η μόνη διαφορά που βλέπω είναι ότι τούτοι εδώ ζουν στους δρόμους και εγκληματούν, ενώ ο δικοί μας ζούσαν μέσα στα σπιτικά τα δικά μας, μαγείρευαν και μοιράζονταν το φαγητό μας, μεγάλωναν τα παιδιά μας και ζούσαν ανθρώπινα, στις ίδιες συνθήκες με εμάς, τους ελεύθερους πολίτες".
Και θα συνέχιζες εσύ, προσπαθώντας ενστικτωδώς να υπερασπιστείς τον κόσμο όπου έμαθες να ζεις:
"Κι ύστερα οι γυναίκες, εσείς τότε τις είχατε καταπιεσμένες, χωρίς πολιτικά δικαιώματα. Σήμερα οι γυναίκες ψηφίζουν, γίνονται βουλευτές και υπουργοί."
"Μα στα χρόνια τα δικά μας, θα σου έλεγε, δεν υπήρχε λόγος να έχουν οι γυναίκες τα δήθεν "πολιτικά δικαιώματα" που λες. Αφού μέσα σε κάθε σπιτικό υπήρχε κι από ένας βουλευτής! Όλοι οι ελεύθεροι άντρες συμμετείχαν στην Εκκλησία. Είναι σα να μου λες ότι ο Πάγκαλος πρέπει να σέρνει και τη γυναίκα του κάθε φορά στη Βουλή, για να μην τον πουν σεξιστή. Λες κι η γυναίκα του, υπήρχε περίπτωση να πει (ακόμη και εν έτει 2011) κάτι διαφορετικό από τον ίδιο. Έτσι όπως τα βλέπω τα πράγματα, το πρόβλημα δεν είναι αν έχουν οι γυναίκες πολιτικά δικαιώματα, αλλά αν τελικά έχει ο οποιοσδήποτε."
Θα μου πείτε, πολύ απλοποιημένα τα παρουσιάζεις. Κι εγώ θα σας πω, γιατί πρέπει όλα να είναι περίπλοκα; Γιατί μια ανθρώπινη ζωή, που συνήθως δε διαρκεί πάνω από 100 χρόνια, θα πρέπει να ορίζεται από περίπλοκους νόμους, δαιδαλώδη οικονομικό-πολιτικά συστήματα, και από τα καπρίτσια όσων εφηύραν τα παραπάνω;