Έχουν περάσει περίπου 7 μήνες από τότε που μετακομίσαμε στο νέο μας σπίτι, και φυσικά, ούτε κατά διάνοια δεν είναι ακόμα έτοιμο. Έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου να κάνω, και κάθε μέρα ξυπνάω και με νέες ιδέες, που τελικά, θα χρειαστούν περίπου 5 ίδια σπίτια για να τις χωρέσουν όλες!
Ένα από τα πράγματα που ήθελα σίγουρα να κάνω, ήταν να δώσω πολλές προσωπικές πινελιές και από τους δυο μας στο χώρο, και να μην πέσω στην παγίδα της όποιας τάσης του pinterest ή της ΙΚΕΑ μπορεί υποσυνείδητα να με ενέπνευσε.
Επιπλέον, θα έλεγα ότι είμαι μάλλον πιο μαξιμαλιστικός τύπος όσον αφορά την διακόσμηση, αν και συνήθως το μετανιώνω όταν έρχεται η ώρα για ξεσκόνισμα. Και όταν λέω μαξιμαλιστικός, δεν εννοώ τίποτα υπερβολικό. Λατρεύω βέβαια τις shabby chic φωτογραφίες του pinterest, αλλά δεν ζω μόνη μου, και προφανώς οι άντρες δεν εκτιμούν ιδιαίτερα τα παστέλ τριανταφυλλάκια σε κάθε γωνιά του σπιτιού! Επομένως, θα αρκεστώ σε ένα overload από κάδρα και πίνακες, μαξιλαράκια και φυσικά την μη διαπραγματεύσιμη υπερφορτωμένη βιβλιοθήκη που πάντα ονειρευόμουν.
Όλα αυτά βέβαια, μέσα σε ένα περιορισμένο budget. Δύσκολα λοιπόν, τα πράγματα, και σίγουρα θα χρειαστώ αρκετούς μήνες ακόμη για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Επιπλέον, θα έλεγα ότι είμαι μάλλον πιο μαξιμαλιστικός τύπος όσον αφορά την διακόσμηση, αν και συνήθως το μετανιώνω όταν έρχεται η ώρα για ξεσκόνισμα. Και όταν λέω μαξιμαλιστικός, δεν εννοώ τίποτα υπερβολικό. Λατρεύω βέβαια τις shabby chic φωτογραφίες του pinterest, αλλά δεν ζω μόνη μου, και προφανώς οι άντρες δεν εκτιμούν ιδιαίτερα τα παστέλ τριανταφυλλάκια σε κάθε γωνιά του σπιτιού! Επομένως, θα αρκεστώ σε ένα overload από κάδρα και πίνακες, μαξιλαράκια και φυσικά την μη διαπραγματεύσιμη υπερφορτωμένη βιβλιοθήκη που πάντα ονειρευόμουν.
Όλα αυτά βέβαια, μέσα σε ένα περιορισμένο budget. Δύσκολα λοιπόν, τα πράγματα, και σίγουρα θα χρειαστώ αρκετούς μήνες ακόμη για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Πάντως, οι πρώτες που πήραν τη θέση τους μέσα στο καθιστικό μας, είναι τα κάπως λυπημένα κορίτσια στον τοίχο πάνω από τον καναπέ. Εμπνευσμένες από pop-art κόμικς της δεκαετίας του 70 και ζωγραφισμένες σε μεγάλη κλίμακα, εξολοκλήρου στο χέρι, με πολύ απλά σύνεργα και υλικά όπως βλέπετε και στη φωτό.
Το χαρτί είναι μια απλή ακουαρέλα 50x70 εκατοστά, που αγόρασα από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς. Τα μαύρα περιγράμματα τα έκανα με πολύ λεπτό πινέλο και σχεδόν αδιάλυτο ακρυλικό χρώμα, για να πετύχω αυτό το έντονο, δραματικό αποτέλεσμα. Το πολύ απαλό γέμισμα που ήθελα, επετεύχθη με την πιο φθηνή και αγαπημένη παλέτα από νερομπογιές που μπορείτε να σκεφτείτε. Ναι, αυτή που χρησιμοποιούσαμε σαν τρελοί όταν ήμασταν παιδιά!
Όσο για τις κορνίζες, είναι πολύ οικονομικές (γύρω στα 6-7€ η μία), και τις αγόρασα από το ηλεκτρονικό κατάστημα της IKEA.
Το χαρτί είναι μια απλή ακουαρέλα 50x70 εκατοστά, που αγόρασα από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς. Τα μαύρα περιγράμματα τα έκανα με πολύ λεπτό πινέλο και σχεδόν αδιάλυτο ακρυλικό χρώμα, για να πετύχω αυτό το έντονο, δραματικό αποτέλεσμα. Το πολύ απαλό γέμισμα που ήθελα, επετεύχθη με την πιο φθηνή και αγαπημένη παλέτα από νερομπογιές που μπορείτε να σκεφτείτε. Ναι, αυτή που χρησιμοποιούσαμε σαν τρελοί όταν ήμασταν παιδιά!
Όσο για τις κορνίζες, είναι πολύ οικονομικές (γύρω στα 6-7€ η μία), και τις αγόρασα από το ηλεκτρονικό κατάστημα της IKEA.
Την επόμενη φορά, όταν θα είναι έτοιμη, θα σας δείξω και την αγαπημένη μου γωνιά της βιβλιοθήκης - τραπεζαρίας, με το "πλέγμα" (grid) από καδράκια και την τραπεζαρία της μαμάς που έβαψα και πολύ μ' αρέσει το νέο της look. Για την ακρίβεια, το δεύτερο χέρι δεν το έχω περάσει ακόμα.
Όσο για τον καναπέ, σκοπεύω να του προσθέσω αρκετά μαξιλαράκια ακόμα, σε πιο έντονα χρώματα, για να τον κάνω όσο πιο αναπαυτικό και χαρούμενο γίνεται, και τότε θα σας τον ξαναπαρουσιάσω σε όλο του το γωνιακό μεγαλείο.
Η αλήθεια είναι όμως, ότι με προβληματίζει η επιλογή των χρωμάτων για τα μαξιλάρια, γιατί όσο μαξιμαλιστικά κι αν είναι τα γούστα μου, σιχαίνομαι τις υπερβολικές πολυχρωμίες. Αφού σκεφτόμουν να καθίσω να φτιάξω ίδια καλύμματα για όλα τα βιβλία, ώστε να φαίνονται ομοιόμορφα στα ράφια της βιβλιοθήκης...Έχω κι εγώ την τρέλα μου, όπως καταλαβαίνετε.
Τι θα λέγατε για γαλάζιο, ώστε να ταιριάζει με τα μάτια των κοριτσιών, αλλά και με την καλοκαιρινή μας διάθεση; Νομίζω ότι ένα teal, απαλό γαλαζοπράσινο θα ήταν πιο κομψό. Ίσως και μερικές πινελιές κίτρινου. Δεν ξέρω, εσείς τι λέτε; Μόνο ροζ μη μου πείτε. Όσο ροζ ήταν να μπει σε αυτό το σπίτι, μπήκε στα μαλλιά της κοπέλας στα αριστερά. Άντε και σε κανένα τριαντάφυλλο από τον κήπο της γιαγιάς.
Αυτά από μένα και τις διακοσμητικές μου ανησυχίες.
Φιλάκια,
♥Λίνα♥ aka linaaaap
Λίνα... είσαι αστέρι, νασαι καλά, με την ησυχία σου... να γίνουν ΟΛΑ όπως τα θες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό καλοκαιρι!
Λαμπρινή μου σ' ευχαριστώ πολύ! Σιγά-σιγά θα τα καταφέρω! Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΛίνα... είσαι αστέρι, νασαι καλά, με την ησυχία σου... να γίνουν ΟΛΑ όπως τα θες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό καλοκαιρι!
Εγκρίνω απόλυτα το γαλαζοπράσινο για τα μαξιλάρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πρέπει να σου πω κι ένα μεγάλο μπράβο για τα έργα σου!!
Μαρία μου σ' ευχαριστώ πολύ! Νομίζω κι εγώ κλείσαμε στο γαλαζοπράσινο!
Διαγραφή