Πριν λίγη ώρα ήμουν καρφωμένη μπροστά στην οθόνη μου και προσπαθούσα να βρω ένα όνομα για τούτο το blog. Και πέρασε μισή ώρα και απέρριψα γύρω στα πέντε ονόματα, μόνο και μόνο γιατί θα θεωρούνταν φτηνά συνθήματα που έχουμε συνηθίσει να προέρχονται από ακραίους πολιτικο-θρησκευτικούς χώρους...
Δηλαδή, πώς να το ονόμαζα; "Ο Θεός Βοηθός"; Θα με λέγατε φασιστόμουτρο και ΛΑΟΣ. Να χρησιμοποιούσα τη λέξη "Ελλάς" μέσα σε οποιαδήποτε έκφραση; Και πάλι, από ΝΔ μέχρι χρυσαυγίτισσα θα με βγάζατε. Να έβαζα τη λέξη "αγώνας"; Αναρχοκουμούνι με τη βούλα. "Πόλεμος"; Καταστροφολόγος. "Μετανάστευση τώρα"; Προδοσία. "Το κέρατό μου το τράγιο"; Γραφική. "Αλλάζω τον εαυτό μου τώρα, για να αλλάξει η Ελλάδα"; Μας τα παν κι άλλοι...
Κι άλλωστε το πρόβλημα όλων μας δεν είναι να αλλάξουμε, το πρόβλημά μας είναι να μείνουν όλα ως έχουν... Να κρατήσουμε τους μισθούς των 700 και 1000 ευρώ, τα καφεδάκια μας, τα talent show μας, τα βύσματά μας στο δημόσιο, τη "δωρεάν" παιδεία μας, τη φάρμα μας, τη "δημοκρατία" μας, την εθνική μας υπερηφάνεια (για άλλων, πολύ παλιότερων έργα) και τα extra βοηθήματα των γονιών μας για να πάμε κάνα ταξιδάκι. Και φυσικά, την ευκαιρία μας να βρίζουμε πού και πού τους διαπλεκόμενους για να ξεσπάμε, ώστε την επομένη, με περισσότερη όρεξη να επιδιδόμαστε στην φιλήσυχη καθημερινότητά μας...
Όμως... στις επόμενες εκλογές, όπως πολύ σωστά είπε κι ο Κανάκης (που γενικά δεν τον παρακολουθώ και δεν τον πάω) ποιοι στον πού*** θα είναι όλοι αυτοί με τις σημαίες στις ομιλίες των πολιτικών; Τον ψηφίζεις, τον παρακαλάς, τον γλείφεις, τον πληρώνεις, του δείχνεις με κάθε τρόπο ότι τον έχεις ανάγκη και μετά τι θες να κάνει; Να παραιτηθεί ή να χαρίσει τις βίλες του για να σωθείς εσύ;
Αυτό που μάλλον δεν έχουμε καταλάβει, είναι ότι αυτοί μας έχουν ανάγκη. Γιατί -καλώς ή κακώς- παιδιά, έχουμε Δημοκρατία. Και Δημοκρατία δεν είναι μόνο το δικαίωμα της κάθε Τζούλιας να κάνει τσόντα, αλλά το δικαίωμά όλων μας να διεκδικούμε αυτό που μας ανήκει, αψηφώντας την τρομοκρατία από "πάνω" και "επισκιάζοντας" την τρομοκρατία από "κάτω".
Και πώς θα γίνει αυτό; Μόνο με μια λέξη: ΕΝΟΤΗΤΑ. Γιατί να βριζόμαστε μεταξύ μας; Γιατί να φοβόμαστε να πάμε στο συλλαλητήριο του Πύργου για να μη μας πουν κουμούνια και ΠΑΜΕ; Γιατί να μη μπορούμε ελεύθερα να χρησιμοποιούμε λέξεις όπως : "Λαός, Έθνος, Θεός, Καπιταλισμός, Κεφάλαιο, Ελλάς, Πατρίδα, Πάλη, για να μη χαρακτηριστούμε κάπως; Γιατί καθόμαστε και τους πιστεύουμε όταν ανταλλάζουν μπινελίκια στη Βουλή και μετά τα μεταφέρουμε στους δρόμους και τα καφενεία σαν παπαγαλάκια; Όπως κι αυτοί είναι όλοι ίδιοι, κι εμείς όλοι ίδιοι είμαστε.
Και σήμερα τους βλέπεις όλους να αλληλοκατηγορούνται στα blog: "Εγώ ήμουν εκεί, και οι μπάτσοι το ξεκίνησαν", "Εγώ είδα τον κόσμο να υποστηρίζει τους κουκουλοφόρους που καίγανε", "Εγώ είδα τους αναρχικούς να απειλούν τους ταραξίες ότι θα φωνάξουν τα ΜΑΤ", "Ηλικιωμένοι φώναζαν στους εγκλωβισμένους: "Να καείτε"... και τόσα ακόμα. Απομονώστε τη βία, όποιοι κι αν είστε, όπου κι αν είστε. Μην αποπροσανατολίζεστε, γαμώτο! Μ' αυτό το ρυθμό, το επόμενο συλλαλητήριο θα οδηγήσει σε εμφύλιο, κι εκτός από τη φτώχεια μας θα έχουμε κι άλλες απώλειες. Αυτό θέλετε;