Και μια ιστορία - έκπληξη!

Εξόριστος

Ξημερώνει. Μετά από μια βροχερή και κρύα νύχτα, μια μικρή ακτίνα φωτός κάνει δειλά την εμφάνισή της πάνω απ’ το μικρό σπιτάκι στο δάσος.

Ο Κουντρέτ ανασηκώνεται αργά από το σκληρό και άβολο στρώμα. Με τα μάτια ακόμα κλειστά ψάχνει τα τσιγάρα του, τα «φονικά Pall Mall» του, όπως συνηθίζει να λέει στους ατέλειωτους διαλόγους που κάνει με τον εαυτό του, χρόνια τώρα. Δέκα ολόκληρα χρόνια, χαμένος μέσα στα επιστημονικά του πειράματα και στη μοναξιά του. Εξόριστος από την πατρίδα του για λόγους πολιτικούς.

Ανάβει τσιγάρο. Κοιτάζει έξω απ’ το παράθυρο. Η γαλήνη φαίνεται να έρχεται ξανά σ’ αυτή την άκρη του δάσους, στην άκρη του κόσμου. Ο ήλιος ξεπροβάλλει πλέον κανονικά. Σε λίγο ίχνος δε θα υπάρχει, που να θυμίζει τη χθεσινή νεροποντή.

Φυσάει τον καπνό του ήρεμα. Οι σκέψεις του καλπάζουν στο παρελθόν. Καλπάζουν… σαν το άτι που έσπασαν τα ηνία του. Δίχως διακοπή, δίχως τέλος…

Χρόνια παιδικά παραμυθένια, χαρούμενα, ξένοιαστα. Μετά ήρθε η εφηβεία, γεμάτη προσμονή, όνειρα για ένα καλύτερο αύριο, για ένα βήμα μπροστά, για ισότητα και δικαιοσύνη, ειρήνη και άμιλλα ανάμεσα στους ανθρώπους και στους λαούς… Το πανεπιστήμιο, η αγάπη του για τον άνθρωπο, το πτυχίο, τα ταξίδια του· γιατρός του κόσμου και ερευνητής.

Εξόριστος πια από την ίδια του την πατρίδα, με την ίδια πάντα αγάπη προς τον άνθρωπο, την επιστήμη και την έρευνα. Ατέλειωτες μέρες, ατέλειωτες νύχτες πνιγμένες στη μοναξιά.

Ο ήλιος κατσούφιασε. Έβαλε κρύο.

Αγγίζει με μίσος και λατρεία τα Pall Mall του. Άλλη μια μέρα προσφοράς αρχίζει εδώ στην εξορία.

Ολυμπία Μ.

Αυτή την ιστορία δεν την έγραψα εγώ, αλλά... η μαμά μου, για το παιχνίδι "Παίζοντας με τις λέξεις" της Φλώρας. Όπως είπα και στη Φλώρα, είναι μεγάλη fan του παιχνιδιού, αλλά δεν έχει δικό της blog, γιατί δεν έχει το χρόνο να ασχοληθεί. Ήταν η πρώτη της συμμετοχή. Όπως βλέπετε, και η δική της ιστορία μιλάει για έναν επιστήμονα, που ζει μακριά από την πατρίδα του, όπως η δική μου. Πιστέψτε με, δεν είχαμε συζητήσει καθόλου τις ιδέες μας πριν τις καταγράψουμε, κι όμως έχουν πολλά κοινά!

Δυστυχώς, από δικό μου λάθος, δεν πρόλαβε να βαθμολογήσει! Είχα τη λανθασμένη εντύπωση ότι η προθεσμία ήταν μέχρι και σήμερα και την καθησύχασα... Το άφησε και εκείνη για την τελευταία στιγμή! Τι να της κάνω;

Εννοείται ότι εγώ δεν την "ψήφισα", μην ανησυχείτε! Έκανα σαν να μην υπάρχει η ιστορία της. Είδα όμως ότι την τίμησαν αρκετοί από εσάς με τους βαθμούς τους και πολύ το χάρηκα! Περισσότερο, όμως το χάρηκε η ίδια! Και σας ευχαριστεί όλους πολύ, και κυρίως τη Φλώρα, που την υποδέχτηκε πραγματικά με μεγάλη ζεστασιά!

Καληνύχτα!

Πάω να δω καμιά ταινία, γιατί έχω καιρό να ενημερώσω τις "Ταινιολογίες"!