Του Αγίου Βαλεντίνου πέρασε βέβαια, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για ένα γλυκάκι σε σχήμα καρδιάς!
Χαλβάς σιμιγδαλένιος, με μπόλικη σοκολάτα και άρωμα πορτοκάλι! Τέλειο! Η βασική συνταγή είναι της Ντίνας Νικολάου, αλλά φυσικά, εγώ έκανα κάποιες παραλλαγές και ανέλαβα την πιο χαρωπή διακόσμηση! Όπως και να τον φας, πάντως είναι υπέροχος!
Υλικά:
750ml νερό.
500γρ.ζάχαρη
150γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη
250γρ. σιμιγδάλι χοντρό (μπορείτε και με ψιλό)
1 κ.γλυκού απόσταγμα βανίλια
ξύσμα από ένα πορτοκάλι
μισό κουταλάκι του γλυκού κανέλλα σκόνη
150γρ. κουβερτούρα.
Βάζουμε το νερό με τη ζάχαρη να βράσουν 6-7 λεπτά.
Το αποσύρουμε και το αφήνουμε στην άκρη.
Καβουρδίζουμε το σιμιγδάλι με το βούτυρο σε άλλη κατσαρόλα, μέχρι το σιμιγδάλι να πάρει το χρώμα που επιθυμούμε. Όσο πιο σκούρο, τόσο πιο βαρύς ο χαλβάς.Βέβαια υπάρχει και ο κίνδυνοςνα καεί, γι' αυτό σταθείτε από πάνω και παρακολουθήστε το, ανακατεύοντας συνεχώς!
Σίγουρα πάντως 5-6 λεπτά τα χρειάζεται, μέχρι να χρυσαφίσει λίγο. Εγώ το άφησα παραπάνω. γιατί μάλλον, δεν είχα ανεβάσει αρκετά τη θερμοκρασία του ματιού, από φόβο μήπως καεί.
Κατεβάζουμε και αυτή την κατσαρόλα από τη φωτιά, και ρίχνουμε μέσα το σιρόπι. Προσεκτικά γιατί πιτσιλάει και καίει!
Ξαναβάζουμε στη φωτιά και συνεχίζουμε το ανακάτεμα, σε χαμηλή θερμοκρασία, μέχρι να δέσει και να πήξει το μείγμα, αρκετά ώστε να ξεκολλάει εύκολα από την κατσαρόλα. Στο τέλος ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά και κατεβάζουμε από τη φωτιά.
Γενικά ο χαλβάς παίρνει αρκετό χρόνο και κυρίως χρειάζεται να είστε από πάνω του ανακατεύοντας συνεχώς. Elbow grease που λένε και οι φίλοι μας οι αμερικάνοι.
Και είναι έτοιμο. Αν θέλετε μπορείτε να ρίξετε και φουντούκια ή άλλους ξηρούς καρπούς, αλλά προσωπικά δεν τρελαίνομαι για τραγανιστές εκπλήξεις μέσα στις μπουκιές μου, οπότε το παρέλειψα αυτό το βήμα.
Μετά το άπλωσα σε ένα ταψί μακρόστενο και όταν κρύωσε (δηλαδή την επόμενη μέρα), έκοψα καρδούλες με τα κουπ πατ μου και πασπάλισα με χρωματιστή τρούφα!
Σκέφτομαι ότι μια αρκετά καλή εναλλακτική, θα ήταν να πασπαλίσω με κανέλα ή τριμμένη ψίχα καρύδας. Δε θα έβαζα από επάνω σοκολάτα ή ζάχαρη άχνη γιατί ο χαλβάς είναι ήδη αρκετά γλυκός από μόνος του.
Α! Και σε περίπτωση που για κάποιο λόγο δε σας πήξει αρκετά και είναι σε πιο ρευστή μορφή, μην το πετάξετε! Σερβίρετέ το σε μπολάκι με κουτάλι. Νοστιμότατο και έτσι!
Τρώγεται με πιρούνι, με κουτάλι ή ακόμα και με το χέρι. Εγώ το έβαλα στο ψυγείο γιατί περιείχε βούτυρο. Αν προτιμήσετε να βάλετε λάδι, φαντάζομαι ότι και έξω μια χαρά θα διατηρηθεί, ειδικά τώρα που είναι και χειμώνας.
Καλή όρεξη!
Υ.Γ. Μόλις συνειδητοποίησα ότι μετά το χαλβά έφτιαξα και σου, αλλά δεν πρόλαβα να τα φωτογραφίσω γιατί τα φάγαμε όλα! Χμ, δεν πειράζει, ευκαιρία να ξαναφτιάξω σύντομα. Αφήστε που τελευταία, έχω φτιάξει και πολλά άλλα γλυκά που πρόλαβα να φωτογραφίσω και ανυπομονώ να τα μοιραστώ μαζί σας!
Φιλιά!
Πολύ καλή ιδέα οι χαλβαδένιες καρδιές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίνα σου έστειλα μειλ στο άλλο μπλογκ σου για βοήθεια.
Φιλάκια πολλά.
Μου αρέσει τρελά ο χαλβάς, αλλά προτιμώ τον σκέτο...βέβαια και τούτος εδώ μοιάζει λαχταριστός, οπότε δε λέω όχι...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε και το κόλπο με τα κουπ πατ!!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
Όμορφη ιδέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...