Ο Ιούλιος με βρήκε με μερικές μέρες άδεια, ξαπλωμένη σε κάποια παραλία της Ηλείας, να απολαμβάνω το freddo cappuccino μου, παρέα με ένα βιβλίο και το tablet λίγο πιο πέρα να παραμονεύει για Pokemon.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι προτιμώ να διαβάζω στο σπίτι, με τον ανεμιστήρα αγκαλιά και απόλυτη ησυχία τριγύρω. Αυτό ακριβώς έκανα λοιπόν και την προηγούμενη εβδομάδα, όταν γύρισα ένα απόγευμα από τη δουλειά και μέσα σε τέσσερις ώρες διάβασα δύο βιβλία το ένα πίσω από το άλλο.
Το πρώτο ήταν " Ο γάτος που έμαθε σε ένα γλάρο να πετάει" του Χιλιανού Luis Sepúlveda, και το δεύτερο "Ο αργός θάνατος της Λουτσιάνα Μπ." του Αργεντίνου Guillermo Martínez. Πάντα είχα μια αδυναμία στους νοτιοαμερικάνους συγγραφείς, γιατί ο λόγος τους έχει μια μουσικότητα, μια ποιητική χροιά, που μπορείς να αισθανθείς ακόμη και μέσα από το μεταφρασμένο κείμενο.
Το πρώτο ήταν " Ο γάτος που έμαθε σε ένα γλάρο να πετάει" του Χιλιανού Luis Sepúlveda, και το δεύτερο "Ο αργός θάνατος της Λουτσιάνα Μπ." του Αργεντίνου Guillermo Martínez. Πάντα είχα μια αδυναμία στους νοτιοαμερικάνους συγγραφείς, γιατί ο λόγος τους έχει μια μουσικότητα, μια ποιητική χροιά, που μπορείς να αισθανθείς ακόμη και μέσα από το μεταφρασμένο κείμενο.
"Η ιστορία του γάτου που έμαθε σε ένα γλάρο να πετάει", είναι ένα σύγχρονο παραμύθι για παιδιά και για μεγάλους, με ισχυρό περιβαλλοντικό μήνυμα, αλλά και ένας ύμνος στη φιλία και στο σεβασμό της διαφορετικότητας. Ένα βιβλίο με την απλότητα του λόγου ενός παραμυθιού, που μιλάει απευθείας στην ψυχή και σίγουρα θα σας συγκινήσει.
Ένας θηλυκός γλάρος παγιδεύεται σε μια πετρελαιοκηλίδα, αλλά καταφέρνει με δυσκολία να φτάσει στην ακτή του Αμβούργου, όπου συναντάει έναν γάτο, έναν μαύρο, χοντρό και τεράστιο γάτο. Ο γάτος βρίσκεται σε δύσκολη θέση, αλλά δίνει μια υπόσχεση στο ετοιμοθάνατο πουλί και είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να την κρατήσει.
"Ο αργός θάνατος της Λουτσιάνα Μπ. του Γκιγέρμο Μαρτίνεζ" Ένα χορταστικό μυθιστόρημα μυστηρίου, που θα σας κρατήσει σε αναμμένα κάρβουνα, για όση ώρα το κρατάτε στα χέρια σας. Πρόκειται για μια κυριολεκτικά ανατρεπτική ιστορία, ακόμη και όσον αφορά το ίδιο το είδος μυθιστορήματος στο οποίο ανήκει. Ενώ στις πρώτες σελίδες θα ορκιζόμουν ότι επρόκειτο για μια σκοτεινή ιστορία έρωτα και πάθους, λίγο αργότερα πείστηκα ότι στην πραγματικότητα ήταν ένα κλασικό νουάρ, ενώ προς τις τελευταίες σελίδες ο συγγραφέας το πέρασε περίτεχνα ένα επίπεδο παραπάνω...
Δε θα αποκαλύψω περισσότερες λεπτομέρειες, γιατί σας προτείνω να το διαβάσετε και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. Εμένα πάντως ήταν ίσως το αγαπημένο μου από τα τέσσερα βιβλία που διάβασα τον Ιούλιο, γιατί δεν ακολουθεί κάποια συγκεκριμένη νόρμα και δεν έμοιαζε με κανένα άλλο βιβλίο που έχω διαβάσει εγώ τουλάχιστον.
Πεταλούδα από χαρτί, της Κινέζας Νταϊάν Γουέι Λιανγκ. Αυτό είναι ένα πολύ ξεχωριστό για μένα βιβλίο, γιατί το έχει μεταφράσει στα ελληνικά μια πολύ αγαπημένη μου φίλη. Δεν έχει μεταφράσει βέβαια μόνο αυτό, αλλά είναι το πρώτο που έπεσε στα χέρια μου και για κάποιον παράξενο λόγο ένιωσα πολύ χαρούμενη.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Κίνα, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '90, όπου η ηρωίδα Μέι Γουάνγκ, που διατηρεί ένα παράνομο γραφείο ιδιωτικών ερευνών, αναλαμβάνει την υπόθεση της εξαφάνισης μιας διάσημης ποπ σταρ. Κατά τη διάρκεια των ερευνών θα έρθει αντιμέτωπη με τους προσωπικούς της δαίμονες, αλλά και με ένα κομμάτι της πρόσφατης Ιστορίας της πατρίδας της που στιγμάτισε τις ζωές πολλών ανθρώπων. Ο λόγος για τα αιματηρά γεγονότα που συνέβησαν το 1989 στην Πλατεία Τιέν Αν Μεν του Πεκίνου και έγιναν η απαρχή για ένα ευρύτερο δημοκρατικό κίνημα. Ένα μυστήριο μέσα σε μια χώρα που αλλάζει και ψάχνει να βρει τον εαυτό της. Το σίγουρο είναι ότι ούτε η υπόθεση, ούτε η γραφή θα σας αφήσει αδιάφορους.
Αυτά ήταν τα βιβλία που διάβασα τον Ιούλιο! Μαζί μου όμως είχα πάντα και την Αμοργό του Νίκου Γκάτσου, που της αφιέρωσα ειδική ανάρτηση, όπως της αξίζει. Για τον επόμενο μήνα, έχω μεγάλες φιλοδοξίες, αφού προετοιμάζομαι να ανοίξω τον πρώτο τόμο του "Αναζητώντας το χαμένο χρόνο" του Μαρσέλ Προυστ.
Εσείς έχετε διαβάσει κάποιο από τα βιβλία του Αυγούστου; Κι αν όχι, ποιο σας έκανε κλικ;
Φιλάκια
♥Λίνα aka linaaaap♥
