New Year's Resolutions!

Φίλοι μου,

σας εύχομαι καλή χρονιά και κυρίως με υγεία και δημιουργικότητα! Μπορεί να έχουμε καιρό να τα πούμε, αλλά -όπως πάντα- δε σας ξέχασα. Αν παρακολουθείτε το "Χωρίς Ειρμό" θα έχετε καταλάβει ότι μ' αρέσει να ασχολούμαι με πολλά πράγματα συγχρόνως και βρίσκομαι σε μια συνεχή πάλη με τις προτεραιότητές μου. 

Οι ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα άρχισαν νωρίς φέτος και ομολογώ ότι το αποτέλεσμα με ικανοποίησε πλήρως, αλλά δυστυχώς η φωτογράφιση μπήκε σε δεύτερη μοίρα και δεν πρόφτασα να τις μοιραστώ μαζί σας εγκαίρως. Επιφυλάσσομαι για ανάρτηση #TBT, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η σημερινή, αλλά μιας και είναι η πρώτη ανάρτηση της χρονιάς, είπα να την κάνω κάπως πιο προσωπική. Τι καλύτερο λοιπόν από ένα σύντομο και περιεκτικό New Year's Resolution;

Η αλήθεια είναι ότι η κρίση αναδιοργάνωσης και στοχοθεσίας με πιάνει συνήθως το Σεπτέμβρη καθώς ακόμα δεν έχω βγει από τη σχολική/ακαδημαϊκή νοοτροπία (μυρωδιά φρεσκοξυσμένου μολυβιού και καινούργιου βιβλίου, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε). Εξάλλου η αλλαγή του καιρού το φθινόπωρο εμπνέει πολύ περισσότερο για αλλαγές και αποφάσεις, δε βρίσκετε; 

Αλλά για να μη νομίζετε ότι είμαι μόνο λόγια, φέτος, το τελευταίο αυτό τετράμηνο του 2016, κατάφερα και έχασα 19 κιλά, κάτι το οποίο είχα καιρό παραμελήσει. Είμαι ήδη άλλος άνθρωπος και φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή θα σας μιλήσω πιο ειδικά γι' αυτή μου την προσπάθεια, για την οποία είμαι ιδιαίτερα περήφανη.

Επειδή όμως συγχρόνως είμαι "ο άνθρωπος της λίστας" μια καλή λίστα με στόχους για μένα είναι πάντα επίκαιρη. Ευκαιρία λοιπόν για μια ακόμα ανανέωση και τι καλύτερο από το να μοιραστώ τους στόχους μου μαζί σας.

1. Καταρχάς, ελπίζω η New Year's Resolution να είναι σε HD (θα έσκαγα αν δεν το έκανα το αστειάκι), με την έννοια του "βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά, δεν επιτρέπω στο μυαλό μου να θολώνει με καταιγισμό ανούσιων σκέψεων και δεν θέτω ερωτήματα που γνωρίζω από πριν ότι δεν έχουν απάντηση". Για μένα οι σωστές ερωτήσεις φέτος έχουν μονολεκτικές απαντήσεις και είναι "πού", "πώς", "πότε". Ούτε καν "ποιος", γιατί η απάντηση σε αυτό το ερώτημα -όταν πρόκειται για στόχους- πρέπει να είναι πάντα "εγώ". Ερωτήσεις που ξεκινούν με "γιατί" και "τι κι αν", μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, γιατί συνήθως αυτές δημιουργούν όλα τα προβλήματα σε ανθρώπους ευαίσθητους και αναλυτικούς. 

2. Και σε πιο πρακτικά θέματα, τώρα. Να διαβάζω περισσότερο. Πολλές φορές παραμελούμε πράγματα που αγαπάμε, γιατί ξεχνάμε ότι υπάρχει λόγος που τ' αγαπάμε. Συνήθως αυτός ο λόγος είναι ότι μας κάνουν ευτυχισμένους. Ας μην αναλύσω πώς το διάβασμα μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο, γιατί οι περισσότερο από εσάς που διαβάζετε το "Χωρίς Ειρμό" το ξέρετε πολύ καλά.

3. Να γράφω περισσότερο. Αν το διάβασμα με κάνει ευτυχισμένη μια φορά, τότε το γράψιμο με κάνει χίλιες. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είμαι μ' ένα χαρτί κι ένα στυλό στο χέρι. Κι αυτός ο στόχος περιλαμβάνει από το να αρχίσω να αλληλογραφώ παραδοσιακά με την κολλητή μου που μένει μακριά, μέχρι να ξεκινήσω εκείνο το περιβόητο μυθιστόρημα που εδώ και χρόνια με βασανίζει.

4. Να σταματήσω τις ανούσιες κουβεντούλες και να κάνω πιο βαθιές συζητήσεις. Ο χρόνος, λένε, είναι χρήμα, αλλά γιατί να το δούμε αυστηρά με την οικονομική έννοια και όχι με την έννοια του πλούτου γενικότερα; Αποφασίζω να επενδύσω τον πλούτο μου σε συζητήσεις και συναναστροφές που έχουν κάτι σημαντικό να μου προσφέρουν. Από τη μικρότερη πρακτική πληροφορία που ίσως μου φανεί χρήσιμη, μέχρι καινούργιες οπτικές του ίδιου του νοήματος της ζωής. 

5. Να ταξιδέψω περισσότερο. Είναι κάτι που πάντα ήθελα και δυστυχώς δεν προσπάθησα ποτέ αρκετά για να το κάνω. Είμαι άνθρωπος που θέλει να βλέπει τα πράγματα σφαιρικά. Συχνά αμφισβητώ τις ίδιες τις απόψεις μου, γιατί ξέρω ότι δεν γνωρίζω τα πάντα και ποτέ δεν θα τα μάθω. Αυτό είναι δεδομένο. Αλλά αυτό δε με εμποδίζει να προσπαθήσω να μάθω όσα περισσότερα μπορώ, έτσι δεν είναι; Νομίζω ότι τα ταξίδια και η συναναστροφή με ανθρώπους όσο γίνεται πιο διαφορετικούς από τον εαυτό μας, είναι ο καλύτερος τρόπος να διευρύνουμε τη σκέψη μας και να ξεφύγουμε από τις συνοικιακές μας αυταπάτες.

6. Να συνεχίσω να ασκούμαι. Τους τελευταίους έξι μήνες, μαζί με την αλλαγή στη διατροφή μου, ακολούθησα και συνεπές πρόγραμμα γυμναστικής. Όχι εξαντλητικά πράγματα, μη φανταστείτε. Σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι  δε συμβουλεύτηκα διατροφολόγο, ούτε πήγα σε γυμναστήριο, το όλο πρόγραμμα ήταν αποκλειστικά δικής μου έμπνευσης και βασισμένο στις δικές μου ανάγκες και δυνατότητες και σε καμία περίπτωση δεν ήταν στερητικό, ούτε καν αυστηρό. Όπως σας είπα, θα αναφερθώ εκτενώς σε επόμενη ανάρτηση, για να μην ξεφύγω και από το θέμα. Άσκηση. Παρόλο που -ναι, το παραδέχομαι- είμαι καπνίστρια και δυσκολεύτηκα κάπως παραπάνω, η άσκηση ήταν το αγαπημένο μου κομμάτι αυτής της διαδρομής. Δεν είναι μόνο η ορατή αλλαγή που βλέπω στο σώμα μου, αλλά οι αντοχές μου, η βελτίωση της αναπνοής μου και αυτή η ευφορία που νιώθεις κατά τη διάρκεια της άσκησης και λίγη ώρα μετά. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα, είτε θέλετε να χάσετε κιλά, είτε όχι. Αν συνεχίσω έτσι, είναι θέμα χρόνου να κόψω το κάπνισμα για να μπορέσω να ασχοληθώ ακόμη πιο εντατικά. Μ' ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια.

7. Να φοβάμαι λιγότερο. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο δειλός. Φοβάται, το θάνατο, την αρρώστια, τη μοναξιά, την οικονομική ανασφάλεια, φοβάται μήπως χάσει όλα αυτά που έχει παλέψει για να αποκτήσει, κι όσο πιο πολύ παλεύει, τόσο πιο πολύ φοβάται. Το βλέπω από τον εαυτό μου, κάθε μέρα με πιάνω να φοβάμαι πράγματα που πριν λίγα χρόνια φάνταζαν εύκολα ή μακρινά. Δεν περιμένατε εμένα να σας το πω -φυσικά- αλλά ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Και δε μιλάω για τον φυσιολογικό φόβο, το βασικό ένστικτο της επιβίωσης που μας κρατάει ζωντανούς. Δεν είπα ότι θ' αρχίσω να πηδάω από ταράτσες (τον πληθυντικό τι τον ήθελα, λες και αν πηδούσα από μια, θα υπήρχε και δεύτερη, χαχα), πιστεύοντας ότι είμαι ο Μπάτμαν! Μιλάω για τους ανόητους, παράλογους φόβους που μας δημιουργεί καθημερινά η κοινωνία στην οποία ζούμε. Και βασικός παράγοντας κατά τη γνώμη μου σε αυτό, είναι και τα social media. Μπορεί να είναι γεμάτα χαριτωμένες εμψυχωτικές ατάκες, αλλά κρύβουν άλλες τόσες καλά καμουφλαρισμένες φοβίες που εξαπλώνονται σαν ιοί. 

8. Είναι τόσα πολλά ακόμα αυτά που θα ήθελα να κάνω. Αλλά νομίζω ότι και με αυτά είμαι καλυμμένη. Γιατί αν το προσέξετε, όλοι οι παραπάνω στόχοι, στην ουσία μπορούν να συμπτυχθούν σε έναν μόνο. Να φροντίσω την σωματική και ψυχική μου υγεία. Όταν προσέχεις το σώμα σου, τιθασεύεις τους φόβους και τα άγχη σου, δεν αναλώνεσαι σε μικρότητες, και κάνεις πράγματα που αγαπάς, αυτό είναι που κάνεις στην πραγματικότητα. Και όλα τ' άλλα έρχονται από μόνα τους.

Γι' αυτό και η ευχή "Υγεία" δεν είναι και τόσο αφημένη στην τύχη, όπως ίσως μοιάζει στο πρώτο άκουσμα. Κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς γι' αυτή, δε νομίζετε; Καλή χρονιά σε όλους!

Φιλιά,

♥ Λίνα aka linaaaap ♥